Korkusuz Yaşamak Mümkün müdür?

Merhabalar, İlk yazımı yazıyorum, öncelikle sana nerede ve nasıl yazdığımı belirtmek isterim. Şuan evdeyim ve Odamda bu yazıyı yazıyorum. Son 1 ayda bütün korktuklarım başıma geldi, size son 1 ayımı anlatmak isterim. Öyle bir çıkmazdayım ki anlatamam, Baban bişey diyor, onun gönlünü hoş etmeye çalışıyorsun. Annen bişey diyor onun gönlünü yapmaya çalışıyorsun. İç sesin bişey diyor onun dediğini gerçekleştirmeye çalışıyorsun. Bir anda bütün herkesi mutlu etmek hiçbir zaman gerçekleşmedi ancak mutlu etmeye en yakından başlamak gerektiği sonucuna vardım. Bu yüzden kendimden mutlu etmeye başladım. Önce ben mutlu olacağım ki etrafımdaki kişiler mutlu olsun. Peki ben nasıl mutlu olurum? Etrafım mutlu olunca ben mutlu oluyorum ancak burada paradoksa giriyorum çünkü etrafımdaki herkesi hiçbir zaman mutlu edemem, ancak sanırım kimseyi mutlu etmek zorunda değilim. Ah be abi yaktın beni :) Önemli olanın paylaşmak olduğu bir Dünyaya gözlerimi açıyorum, yani aslında 1 defter kapandı. Tertemiz bir yeni defter açıldı. Ancak karakterim gereği eski defterleri hiçbir zaman unutmam. Bu yüzden kapattığım bu defterdeki kişileri hiçbir zaman unutmayacağım. Bu sebeple bu yazıyı okuyan herhangi bir İstanbuldaki arkadaş sana da selam olsun, Helalleşemedik, hakkını helal et :( Hayatımdaki ilk defa bu kadar yoğun duygu içerisinde oldum ve bir daha olmak istememek dileğiyle...

Bütün iyi insanların başta çocukların ve annelerin gönlüne göre olması dileğiyle...

Bütün çocuklar masum doğar ve bütün anneler masum duygulara sahiptir.

Duygu seli içerisinde yazdığım ilk yazı.

sorunun cevabı:

Korkusuz yaşamak mümkündür. Düşünme, yeter.